Een wandeltocht die al gemiddeld word aangegeven

Zondag, sluier bewolking en een zuinig zonnetje. We staan alleen het is 7 uur.
7.15 3 auto's inmiddels met wandelaars en nodic walking lijkt hier populair.

Ik ga maar eens op zoek naar een wandelroute altijd leuk. Jessica verzorgt de koffie en werk heb ik al gedaan dus lekker rustig aan.

7.45 nog 4 auto's, Jessica meteen, dacht dat dit zo lekker rustigebplek was. Kennelijk ook een erg gewilde plek voor wandelaars. Snap ik wel het namelijk erg mooi.

Nou heb een tocht gevonden. Moet te doen zijn 9.2KM, 680 meter hoogte verschil..zegt me niet zoveel, maar klinkt al redelijk te doen🙂

Jessica zegt laten we maar lekker opbtijd gaan voordat heel die berg volloopt. Dus Jessica de broodjes en drinken klaar maken.
Ik de honden en route goed bekijken.
Ohja...wie gaat de rugzak dragen? 😀😀

Nou allebei 1 dus, Jessica dacht dat doen we anders dus ik de drank zij het voedsel.

Nou op pad en niets te veel gezegt wat mooi..eerst nog velden en gras, later wat meer bomen en niet echt een pad meer. Wel om de 100 meter een bord zodat we de juiste route volgen. Na 10 minuten worden het rotsen en van een pad is niets meer te zien. We gaan hoger en hoger. Inmiddels denk ik gaat die wel goed en besluit op mijn telefoon de route te bekijken. We zijn nog niet eens op een kwart. Hmm ok. Toch nog door. Maar na weer 10 minuten omhoog op een berghelling waar een klimgeit moeite mee zo hebben kijk ik Jessica aan...wat doen we...door of? Ik weet niet hoeveel hoger dit word en dan moeten we hopen dat dit niet erger word.

Jessica zegt dan tja...je weet hoe het.met Bro1 ging die tocht. De laatste KM kon je amper lopen van de pijn in je knieën. Als dat hier gebeurd hebben we een probleem. Okey dat word dus naar beneden. Maarja ik had de honden aan de lijn en die vastlaten gaat niet werken. Dus honden los en als een pijl vliegen die naar beneden. Wij lekker rustig en ben blij dat we die hebben besloten. Het is werkelijk stijl en de pijn voel ik nu al. 15 minuten later toch redelijk beneden en vlakker. Honden geen spoor van te zien. Ohoh...nieuwe uitdaging. Maar goed we lopen maar verder hopende dat ze komen. Nou moet je weten dat beide gek zijn op jagen en dat nu dus waarschijnlijk doen.

Na weer 15 minuten en constant roepen en fluiten komen ze vliegend de helling af..gelukkig..op naar de camper, lekker daar lunchen en genieten van de zon. Was toch een heerlijk dag zo.